przestać istnieć

См. также в других словарях:

• skończyć — dk VIb, skończyćczę, skończyćczysz, skończ, skończyćczył, skończyćczony 1. «doprowadzić coś do końca, zakończyć jakąś czynność; ukończyć» Skończyć pracę, rozmowę, sprzątanie. Skończyć czytanie książki, pisanie listu a. skończyć książkę, list. ∆… …   Słownik języka polskiego

• zniknąć — dk Va a. Vc, zniknąćnę, zniknąćniesz, zniknąćnij, zniknąćnął a. znikł, zniknąćnęła a. zniknąćkła, zniknąćnęli a. zniknąćkli, zniknąćnąwszy a. zniknąćkłszy znikać ndk I, zniknąćam, zniknąćasz, zniknąćają, zniknąćaj, zniknąćał 1. «stać się… …   Słownik języka polskiego

• zatracić — dk VIa, zatracićcę, zatracićcisz, zatracićtrać, zatracićcił, zatracićcony zatracać ndk I, zatracićam, zatracićasz, zatracićają, zatracićaj, zatracićał, zatracićany «stracić (pewne cechy); przestać się czymś odznaczać» Zatracić poczucie… …   Słownik języka polskiego

• rozwiązać — dk IX, rozwiązaćwiążę, rozwiązaćwiążesz, rozwiązaćwiąż, rozwiązaćał, rozwiązaćany rozwiązywać ndk VIIIa, rozwiązaćzuję, rozwiązaćzujesz, rozwiązaćzuj, rozwiązaćywał, rozwiązaćywany 1. «usunąć węzeł, rozplątać coś związanego na supeł; rozsupłać… …   Słownik języka polskiego

• pieprznąć — 1) Zbić kogoś Eng. To beat someone up 2) Silnie w coś uderzyć lub przewrócić się Eng. To forcefully hit against something or collapse 3) To suddenly explode 4) Nagle zaprzestać czegoś; niespodziewanie zrezygnować z czegoś Eng. To suddenly stop or …   Słownik Polskiego slangu

• pierdyknąć — 1) Zbić kogoś Eng. To beat someone up 2) Silnie w coś uderzyć lub przewrócić się Eng. To forcefully hit against something or collapse 3) To suddenly explode 4) Nagle zaprzestać czegoś; niespodziewanie zrezygnować z czegoś Eng. To suddenly stop or …   Słownik Polskiego slangu

• powierzchnia — 1. Utrzymać się na powierzchni «nie zmienić swojego statusu społecznego, nie zubożeć, nie stracić na znaczeniu; także: pozostać przy władzy, na stanowisku itp.»: (...) musieli zadowolić się zapłatą tak mizerną, że trudno pojąć, jakim cudem, przy… …   Słownik frazeologiczny

• zniknąć — 1. Zniknąć z powierzchni ziemi «zostać zburzonym, zniszczonym doszczętnie, przestać istnieć»: Zginęło 20 osób, ponad 500 zostało rannych, ćwierć miasta zniknęło z powierzchni ziemi. Polityka 21/2000. 2. Zniknąć z widowni, z horyzontu, ze sceny… …   Słownik frazeologiczny

• znikać — 1. Zniknąć z powierzchni ziemi «zostać zburzonym, zniszczonym doszczętnie, przestać istnieć»: Zginęło 20 osób, ponad 500 zostało rannych, ćwierć miasta zniknęło z powierzchni ziemi. Polityka 21/2000. 2. Zniknąć z widowni, z horyzontu, ze sceny… …   Słownik frazeologiczny

• rozlecieć się — ndk VIIa, rozlecieć sięci się, rozlecieć sięciał się, rozlecieć sięcieli się rozlatywać się ndk VIIIa, rozlecieć siętuje się, rozlecieć siętywał się 1. «o dużej liczbie ptaków, owadów: polecieć w różne strony, lecąc rozproszyć się, rozsypać się w …   Słownik języka polskiego

• wyginąć — dk Vb, wyginąćnie, wygiń, wyginąćnął, wyginąćnęła, wyginąćnęli «o wielu ludziach, zwierzętach, roślinach: stracić życie, wymrzeć, przestać istnieć, zginąć jedni (jedne) po drugich» Cała rodzina wyginęła w powstaniu. W czasie zimy wyginęło wiele… …   Słownik języka polskiego